پدر که میشی

پدر که میشی با تمام سختی ها و مشقت های روزگار، با دیدن غم فرزندت میگویی: نگران نباش درست میشود. خیالت تخت، من پشتت هستم.

پدر که میشی سردت میشود و کت بر شانه ی فرزندت می اندازی.

چهره ات خشن میشود و دلت دریایی آرام نمی گیری تا تکه نانی نیاوری.

پدر که میشی عصا میخواهی ولی نمی گویی.

پدر که میشی هر روز خم تر از دیروز، جلوی آینه تمرین محکم ایستادن می کنی.

پدر که میشی هنوز جوانی اما دستهایت پینه بسته اند.

پدر که میشی در بهشتی که زیر پای تو نیست باز هم دلهره هایت را مرور می کنی.

پدر که میشی فقط پدری همین و بس...

                                   "پیشکش به تمام پدران زحمتکش و آسمانی"